Çatalca Mutlu Sonlu Masöz

“O merdivenlerden düştüğü sırada, onun o acınası yaşamına bir son vermelilerdi,” dedi Roland. Öğle vakitlerinden beri içmekle meşgulmüş benzer biçimde görünen sürekli  bir müşteriydi. Roland işaret parmağını uzatarak elini bir tabancaya çevirdi ve ekrana doğru nişan aldı. “Ben olsam beynini patlatırdım. Dünya daha iyi bir yer hâline  Çatalca Mutlu Sonlu Masöz gelirdi.” Civardaki diğer müşterilerden de onaylayan homurtular yükseldiğinde Scarlet gözlerini devirdi ve önündekileri ittirerek ilk masaya doğru ilerledi.

Zeytin esmerliğindeki tenini süsleyen yara ve morluklar sayesinde fakat daha çok bardaki tek yabancı müşteri olduğu için, masada  oturan insanın  Emilie’nin bahsettiği yakışıklı sokak savaşçısı olduğunu derhal anladı. Adam Emilie’nin ayılıp bayılarak anlattığından çok daha bakımsız görüyordu. Saçları her bir yana dağılmış hâldeydi ve bir gözü, yeni bir morlukla şişmeye başlamış durumdaydı. Ayakları masanın  altında kurmalı  bir oyuncağınkiler gibi sürekli sallanıyordu.

Çatalca Mutlu Sonlu Masöz

Adamın önünde şimdiden üç tabak birikmiş, hepsi de yağ kalıntıları, yumurta salatası artıkları ve hiç dokunulmamış domates ve yeşillikler dışında, temizlenmişti. Scarlet bunca zamandır gözlerini dikip onu seyrettiğini, ancak erkek te başını çevirerek gözlerini üstüne dikince fark etti. Adamın gözleri, sarmaşıklardan hemen hemen toplanmamış ekşi üzümler gibi yemyeşildi. Scarlet’ın tabağı tutan parmakları  gerildi ve birden Emilie’nin niçin öyle ayılıp bayılmış olduğunı anlayıverdi. O gözlerine bir baksan…

Scarlet kalabalığın arasından sıyrılarak masaya yanaştı ve elindeki tabağı bıraktı. “Etli sandviçi siz mi istemiştiniz beyefendi?” “Teşekkürler.” insanın sesi Scarlet’i şaşırtmıştı. Ondan beklediği şekilde yüksek sesle, homurdanarak değil, tereddütlü ve alçak bir sesle mevzuşuyordu. Kim bilir Emilie haklıydı. Belki adam gerçekten de utangaç biriydi. “Sana ineğin tüm bunlarnı getirmemizi istemediğinden kararlı misin?” dedi Scarlet, boş tabakları üst üste koyarken. “hepimiz de böylece mutfağa gidip gelme derdinden kurtulmuş oluruz.”

insanın gözleri şaşkınlıkla açıldı. Bir an için Scarlet, adamın, gerçekten de bu şekilde bir seçeneğe sahip olup olmadığını soracağını düşündü. Ama adam, gözlerini önündeki sandviçe indirdi. “Burada yemekler çok güzel.” Scarlet kendini burnundan soluyarak çemkirmekten zor alıkoydu. “Güzel yiyecek” ve “Rieux Barı”, kızın normalde birbiriyle asla ilişkilendirmediği tanımlardı.